1.ذکر

1.معنای ذکر در قرآن

1.یکى از نامهاى قرآن ذکر است که فرموده است:إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ[حجر/9

هم چنین در سوره‏هاى آل عمران، آیه 58؛ حجر؛ آیه6؛ نحل آیه، 44 و...

ذلِک نَتْلُوهُ عَلَیک مِنَ الاْیاتِ وَ الذِّکرِ الْحَکیمِ[آل عمران/58].

وَ قالُوا یا أَیهَا الَّذی نُزِّلَ عَلَیهِ الذِّکرُ إِنَّک لَمَجْنُونٌ[حجر/6].

وَ أَنْزَلْنا إِلَیک الذِّکرَ لِتُبَینَ لِلنّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ یتَفَکرُونَ[نحل/44].

ذکر یاد کردن است، خواه به زبان باشد و یا به دل. و با یادآورى بعد از فراموشى و چون قرآن ذکر خدا است این نام را نیز یافته است.

علاوه بر تسبیح خدا و یادکردن او این کلمه به معناى مختلف زیر نیز در قرآن آمده است:

1-وحى

أَ أُلْقِی الذِّکرُ عَلَیهِ مِنْ بَینِنا بَلْ هُوَ کذّابٌ أَشِرٌ[قمر/25].

فَالْمُلْقِیاتِ ذِکراً[مرسلات/5].

وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِک إِلاّ رِجالاً نُوحی إِلَیهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکرِ إِنْ کنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ[نحل/43].

وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَک إِلاّ رِجالاً نُوحی إِلَیهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکرِ إِنْ کنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ[انبیاء/7].

2-لوح محفوظ

وَ لَقَدْ کتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکرِ أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُها عِبادِی الصّالِحُونَ[انبیاء/105].

3-طاعت

فَاذْکرُونی أَذْکرْکمْ وَ اشْکرُوا لی وَ لا تَکفُرُونِ[بقره/152].

یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا نُودِی لِلصَّلاةِ مِنْ یوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى ذِکرِ اللّهِ وَ ذَرُوا الْبَیعَ ذلِکمْ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ تَعْلَمُونَ[جمعه/9].

فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجالاً أَوْ رُکباناً فَإِذا أَمِنْتُمْ فَاذْکرُوا اللّهَ کما عَلَّمَکمْ ما لَمْ تَکونُوا تَعْلَمُونَ[بقره/239].

4-بزرگوارى و شرف

لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَیکمْ کتاباً فیهِ ذِکرُکمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ[انبیاء/10].

وَ لَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْواءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فیهِنَّ بَلْ أَتَیناهُمْ بِذِکرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِکرِهِمْ مُعْرِضُونَ[مومنون/71].

وَ إِنَّهُ لَذِکرٌ لَک وَ لِقَوْمِک وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ[زخرف/44].

5-به دل یاد کردن خدا

وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکرُوا اللّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَ لَمْ یصِرُّوا عَلى ما فَعَلُوا وَ هُمْ یعْلَمُون[آل عمران/135].

6-حفظ کردن ونگاه داشتن

وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْکرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیکمْ[آل عمران/103].

وَ إِذْ أَخَذْنا میثاقَکمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَکمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَیناکمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْکرُوا ما فیهِ لَعَلَّکمْ تَتَّقُون[بقره/63].

7-پند دادن

فَلَمّا نَسُوا ما ذُکرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیهِمْ أَبْوابَ کلِّ شَیءٍ حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ[انعام/44].

فَلَمّا نَسُوا ما ذُکرُوا بِهِ أَنْجَینَا الَّذینَ ینْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذینَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئسٍ بِما کانُوا یفْسُقُونَ[اعراف/165].

قالُوا طائِرُکمْ مَعَکمْ أَ إِنْ ذُکرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ[یس/19].

8-تفکر کردن

إِنْ هُوَ إِلاّ ذِکرٌ لِلْعالَمینَ[ص/87].

إِنْ هُوَ إِلاّ ذِکرٌ لِلْعالَمینَ[تکویر/27].

9- بیان

أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکمْ ذِکرٌ مِنْ رَبِّکمْ عَلى رَجُلٍ مِنْکمْ لِینْذِرَکمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکمْ تُرْحَمُونَ[اعراف/63].

ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّکرِ[ص/1].

10-توحید

وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى[طه/124].

11-پیامبر

ما یأْتیهِمْ مِنْ ذِکرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ یلْعَبُونَ[انبیاء/2].

أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ عَذاباً شَدیداً فَاتَّقُوا اللّهَ یا أُولِی الْأَلْبابِ الَّذینَ آمَنُوا قَدْ أَنْزَلَ اللّهُ إِلَیکمْ ذِکراً[طلاق/10].

12-و لذکر الله اکبر؛ اگر خدا، بنده را ذکر کند همه تفصیل است و تشریف، رحمت است و مغفرت.

اتْلُ ما أُوحِی إِلَیک مِنَ الْکتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکرِ وَ لَذِکرُ اللّهِ أَکبَرُ وَ اللّهُ یعْلَمُ ما تَصْنَعُون[عنکبوت/45].

13-آگاهى

وَ یسْئَلُونَک عَنْ ذِی الْقَرْنَینِ قُلْ سَأَتْلُوا عَلَیکمْ مِنْهُ ذِکراً[کهف/83].

أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هاتُوا بُرْهانَکمْ هذا ذِکرُ مَنْ مَعِی وَ ذِکرُ مَنْ قَبْلی بَلْ أَکثَرُهُمْ لا یعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُمْ مُعْرِضُونَ[انبیاء/24].

14-به زبان یاد کردن

فَإِذا قَضَیتُمْ مَناسِککمْ فَاذْکرُوا اللّهَ کذِکرِکمْ آباءَکمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکراً فَمِنَ النّاسِ مَنْ یقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا وَ ما لَهُ فِی الآْخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ[بقره/200].

فَإِذا قَضَیتُمُ الصَّلاةَ فَاذْکرُوا اللّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِکمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقیمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَى الْمُومِنینَ کتاباً مَوْقُوتاً[نساء/103].

یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکرُوا اللّهَ ذِکراً کثیراً[احزاب/41].

[کتاب تاریخ قرآن، دکتر رامیاد، ص30].

2.اهمیت ذکر

1-قَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ(ع):إِلَهِی! أَسْتَغْفِرُک مِنْ کلِّ لَذَّةٍ بِغَیرِ ذِکرِک[بحارالأنوار، ج91، ص151].(مناجاة الذاکرین).

2-قَالَ الصَّادِقُ(ع):اللَّهُمَّ! افْتَحْ مَسَامِعَ قَلْبِی لِذِکرِک[فلاح‏السائل، ص91].

3-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):الذکر مجالسة المحبوب[غررالحکم، ص189].

4-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):طوبى! لمن صمت إلا من ذکر الله[غررالحکم، ص188].

5-قَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ(ع):یا مَنْ ذِکرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکرِین[صحیفه سجادیه، دعاى 11].

6-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):ذکر الله سجیة کل محسن و شیمة کل مومن[غررالحکم، ص188].

7-وَ لَذِکرُ اللّهِ أَکبَرُ[عنکبوت/45].

8-عن رسول الله (ص): "لیس عمل احب الى الله و لا انجى لعبد من کل سیئة فى الدنیا و الاخره‏من ذکر الله قیل و لا القتال فى سبیل الله؟ قال(ص): لولا ذکر الله لم یؤمر بالقتال..."[کنز، خ3931].

9-فى مناجات الشعبانیة: قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ (ع): "إِلَهِی! وَ أَلْهِمْنِی وَلَهاً بِذِکرِک إِلَى ذِکرِک وَ همنی [اجْعَلْ هِمَّتِی] إِلَى رَوْحِ نَجَاحِ أَسْمَائِک وَ مَحَلِّ قُدْسِک"[إقبال‏الأعمال، ص687].

10-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):ذکر الله قوت النفوس و مجالسة المحبوب[غررالحکم، ص189].

11-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):مداومة الذکر قوت الارواح و مفتاح الصلاح[غررالحکم، ص189].

12-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):الذکر نور و رشد[غررالحکم، ص189].

13-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):النسیان ظلمة و فقد[غررالحکم، ص265].

14-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):أَحَبُّکمْ إِلَى اللَّهِ أَکثَرُکمْ لَهُ ذِکراً[مجموعه‏ورام، ج2، ص62].

15-غافل از ذکر خدا نباید رهبر باشد:لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکرِنا[کهف/28].

مسئولین باید بیشتر به یاد خدا باشند؛ به همین دلیل پیامبر(ص)بسیار اعتکاف داشت و نماز شب بر او واجب بود

16-امام سجاد(ع)در دعای پنجم صحیفه: قَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ(ع):اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ سَلَامَةَ قُلُوبِنَا فِی ذِکرِ عَظَمَتِک[صحیفه سجادیه، دعاى5].

17-قَالَ الصَّادِقُ(ع):مَا مِنْ شَیءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ ینْتَهِی إِلَیهِ إِلَّا الذِّکرَ[کافى، ج2، ص498].

18-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):ذاکر الله فی الغافلین کالشجرة الخضراء فی وسط الهشیم[شرح‏نهج‏البلاغه ابن‏ابى‏الحدید، ج10، ص153].

19-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):ذَاکرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْغَافِلِینَ کالْمُقَاتِلِ عَنِ الْفَارِّینَ وَ الْمُقَاتِلُ عَنِ الْفَارِّینَ لَهُ الْجَنَّةُ[کافى، ج2، ص502].

20-قَالَ الصَّادِقُ(ع):الذَّاکرُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْغَافِلِینَ کالْمُقَاتِلِ فِی الْمُحَارِبِین[کافى، ج2، ص502].

3.آثار ذکر

1-یاد نعمت هاى او وسیله شکر است. 2- یاد قدرت او وسیله توکل است. 3- یاد علم او وسیله حیا و تقوا است. 4- یاد لطف او وسیله محبت و شکر است .5- یاد عدالت او وسیله خوف است. 6- یاد امدادهاى او وسیله رجا است. 7- یاد تخلف از او وسیله توبه است. 8- یاد مرگ و قبر وسیله دورى از شهوات است.

9-یاد سنت‏هاى او در تاریخ وسیله عبرت است. 10- یاد آفریده‏هاى او وسیله ایمان و توحید است.

1.آرامش قلب ذکر خداست

1-الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکرِ اللّهِ أَلا بِذِکرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ[رعد/28].

2-قَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ(ع):إِلَهِی! فَلَا تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ إِلَّا بِذِکرَاک[بحارالأنوار، ج91، ص151]. (مناجاة الذاکرین)

3-آرامش‏هاى خیالى (قرص خواب)

روزانه در آلمان یک میلیون قرص خواب مصرف مى‏شود. یک سوم مردم فرانسه، دو پنجم مردم شوروى و یک دوم مردم آمریکا گرفتار بى خوابى ناشى از نگرانى هستند. نگرانى، عامل سوء هاضمه، زخم معده، درد مفاصل، ناراحتی هاى قلبى، سردرد، سرطان و... روزانه ـ 9ـ هزار نفر دست به خودکشى مى‏زنند. اطلاعات مورخ 27/8/47 آمار سازمان جهانى بهداشت .

4-در قرآن ـ6ـ مرتبه واژه سکینه آمده است که آرامش قلب است.آرامش و سکینه از نعمت هاى خاص خدا است.ثُمَّ أَنْزَلَ اللّهُ سَکینَتَهُ عَلى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُومِنینَ[توبه/26].

5-نگرانى‏هاى انسان چیست و چگونه یاد خدا آنها را دفع مى‏کند؟: الف) نگرانى از لغزش ها است که خداوند توبه‏پذیر است. ب) نگرانى از تنهایى و رهایى که:هُوَ مَعَکمْ أَینَ ما کنْتُم[حدید/4].

وأَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللّهَ یرى[علق/14].

ج) نگرانى از پوچى و نیستى آینده که ایمان به اجر و بقای انسان و جوار رحمت حق نباشد.

د: نگرانى از محو عمل‏ها: کهنَکتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُم[یس/12].

ه) نگرانى از شکست که آزمایش است و اگر از تقصیر است توبه مى‏کنیم و اگر مقصر نبوده‏ایم آزمایش است:عَسى أَنْ تَکرَهُوا شَیئاً وَ هُوَ خَیرٌ لَکمْ[بقره/216].

و) همه مردم را که نمى‏توان راضى کرد:قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ[انعام/91].

یاد او به ما مى‏گوید تنها او را راضى کن

أَ یبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلّهِ جَمیعاً[نساء/139].

ز) تحیر در میان کارها و ناتوانى ما نگران آور است

لکن ایمان به اینکهلا یکلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاّ وُسْعَها[بقره/268].

لا یکلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاّ ما آتاها[طلاق/7].

و اینکه در میان همه کارها واجب‏تر بر من لازم است.

ح) نگرانى از دشمن: که لَنْ یصیبَنا إِلاّ ما کتَبَ اللّهُ لَنا[توبه/51].

إِلاّ إِحْدَى الْحُسْنَیین[توبه/52].

ط) نگرانى از سرنوشت که ایمان به قضا و قدر و ایمان به اینکه او که مرا دوست دارد حکیم است، رحیم است، غفور است و...

ى) یکى از عوامل نگرانى بى خبرى از تاریخ و سنتهاى تاریخى است. ایمان به او و امدادهاى غیبى او و لطف‏هاى مخفى او در صحنه‏هاى مختلف دل را آرام مى‏کند.

سوال: یک آیه مى‏گوید:بِذِکرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ[رعد/28]. و آیه دیگر مى‏گوید:إِذا ذُکرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ[انفال/2]. چگونهوَجِلَتْباتَطْمَئِنُّقابل جمع است؟

پاسخ: کودک با یاد والدین دلگرم به زندگى است و براى خود پناهگاه مى‏یابد، در عین حال هرگاه خلاف مى‏کند از خود پناهگاه (والدین) وحشت دارد.

2.عصمت

1-عن رسول الله(ص):یقول الله عزوجل: اذا کان الغالب على العبد الاشتغال بى جعلت بغیته و لذّته فى ذکرى فاذا جعلت بغیة و لذّته فى ذرى عشقنى و عشقته فاذا عشقتنى و عشقته رفعت الحجاب فیما بینى و بینه و صیرت ذلک تغالبا علیه لا یسهو اذا سها الناس، اولئک کلامهم کلام الانبیاء اولئک الابطال حقا...[کنز، خ1872].

3.کلید محبت

1-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):الذکر مفتاح الأنس[غررالحکم، ص189].

2-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):إذا رأیت الله سبحانه یوسک بذکره فقد أحبک[غررالحکم، ص188].

3-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):إذا رأیت الله یوسک بخلقه و یوحشک من ذکره فقد أبغضک[غررالحکم، ص318].

4-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):کنْ لِلَّهِ مُطِیعاً وَ بِذِکرِهِ آنِساً وَ تَمَثَّلْ فِی حَالِ تَوَلِّیک عَنْهُ إِقْبَالَهُ عَلَیک[نهج‏البلاغه، خطبه 223].

5-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):مَنْ أَکثَرَ ذِکرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ[کافى، ج2، ص499].

4.شرح صدر

قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):الذکر یشرح الصدر[غررالحکم، ص189].

5.رشد قلب

1-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):أُوصِیک بِتَقْوَى اللَّهِ أَی بُنَی وَ لُزُومِ أَمْرِهِ وَ عِمَارَةِ قَلْبِک بِذِکرِه[نهج‏البلاغه، نامه 312-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):من عمر قلبه بدوام الذکر حسنت أفعاله فی السر و الجهر[غررالحکم، ص189

3-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):أصل صلاح القلب اشتغاله بذکر الله[غررالحکم، ص188

4-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):مداومة الذکر قوت الأرواح و مفتاح الصلاح[غررالحکم، ص189

5-فِی بَعْضِ الْأَحَادِیثِ الْقُدْسِیةِ:أَیمَا عَبْدٍ اطَّلَعْتُ عَلَى قَلْبِهِ فَرَأَیتُ الْغَالِبَ عَلَیهِ التَّمَسُّک بِذِکرِی تَوَلَّیتُ سِیاسَتَهُ وَ کنْتُ جَلِیسَهُ وَ مُحَادِثَه ُوَ أَنِیسَهُ[عده‏الداعی، ص249].

6-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):فی الذکر حیاة القلوب[غررالحکم، ص189].

7-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):من ذکر الله سبحانه أحیا الله قلبه و نور عقله و لبه[غررالحکم، ص189].

8-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):بذکر الله تحیا القلوب و بنسیانه موتها[مجموعه‏ورام، ج2، ص119].

9-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):علیک بذکر الله فإنه نور القلب[غررالحکم، ص189].

10-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):ذِکرُ اللَّهِ دَوَاءٌ وَ شِفَاءٌ[مستدرک‏الوسائل، ج5، ص286].

11-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):ذکر الله دواء أعلال النفوس[غررالحکم، ص188].

12-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):یا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ وَ ذِکرُهُ شِفَاءٌ[مصباح‏المتهجد، ص360].

6.طرد شیطان

1-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):ذِکرُ اللّهِ مَطْرَدَةُ الشَّیطَان[غررالحکم، ص188].

2-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):ذکر الله رأس مال کل مون و ربحه السلامة من الشیطان[غررالحکم، ص188].

3-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):إِنَّ الشَّیطَانَ وَاضِعٌ خَطْمَهُ عَلَى قَلْبِ ابْنِ آدَمَ فَإِذَا ذَکرَ اللَّهَ سُبْحَانَهُ خَنَسَ وَ إِنْ نَسِی الْتَقَمَ قَلْبَهُ فَذَلِک الْوَسْوَاسُ الْخَنَّاسُ[بحارالأنوار، ج60، ص194].

4-قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ(ع):ذکر الله دعامة الإیمان و عصمة من الشیطان[غررالحکم، ص188].

7.مصونیت از نفاق

1-إِنَّ الْمُنافِقینَ یخادِعُونَ اللّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ إِذا قامُوا إِلَى الصَّلاةِ قامُوا کسالى یراونَ النّاسَ وَ لا یذْکرُونَ اللّهَ إِلاّ قَلیلاً[نساء/142].

2-قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):مَنْ ذَکرَ اللَّهَ کثِیراً کتِبَتْ لَهُ بَرَاءَتَانِ بَرَاءَةٌ مِنَ النَّارِ وَ بَرَاءَةٌ مِنَ النِّفَاقِ[کافى، ج2، ص499].

8.دوری از شهوات

قَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ(ع):اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الَّذِینَ اشْتَغَلُوا بِالذِّکرِ عَنِ الشَّهَوَاتِ[بحارالأنوار، ج91، ص126].

201].